İlişik Sesler Yığını..

Ufak bir düşünce.. ve sen yanıma iliştiğinde; Sevgili Dost, ve ben bütün histeriğimle; sözcüklerin bile üstlenemediği şeyleri, ufak bir çıkının içerisine yerleştirdim. Basit bir yaşamı, gözüm önünde büyütebilecek olgularla içli dışlı oldum. Ama akabinde birazcık yoruldum…

Anlamadığım nokta!!!  her şeyin benim üzerimde; neden bu kadar  kötü bir etkisi var?? Az önce sıyırdım kılıfımı, giymek ister misin? Paylaşabilirim… yalnız giyerken dikkat et!! Derini yakabilir biraz…

Serçeler de, artık uğramıyor yakınlarıma… Birkaç kırıntı yapıştırırdım damaklarına… Haydi!! uç be Dost!! uç uçabildiğin, masalsı karanlık diyarlara… yeter ki sen; yakalanmadan uzaklaş!!…

Hiç kimse bilmiyor!! Kudretli bir imparatorlukta, değişim rüzgârları esip geçiyor ve bir mustarip arkasında can çekişiyor… Çirkin olan her şeyi seyret, bir biri ardına yok olurken…

Yaşadığımız zamanlardan bağlantımız kopuk; bir şeyleri kurcalarken… bokla beraber kavrulurken.. Sakın ola sen de fazlası var diye böbürlenme,  çünkü geride bıraktığın küllerden vebanın küçük ülkesine yolculuk yaparken; özünden bir bir koparılacak çok şeyin var!…

Hayat içerisinde, ruhsal acıyı bir kenara bırakırsak; mantıksal çerçevede; madem öyle her şeyi yargılayacaksak, söyler misin? Gülünç düşürülen yasaların içerisinde bile; hangi gerçeklikle barınabileceksin?!!… geriye işin özünde; trajedilerin karanlık zamanlarında bile, sen!! yalnız kalıp, haykıracaksın….yok olacaksın!!

 

Bilinçsiz Benliğinden Gelen Kırılmalar

 

Yorum bırakın